Έδωσα πολλές μάχες με τον εαυτό μου πριν μάθω να επικεντρώνομαι πλήρως σε ένα πράγμα και να παραμερίζω τη νευρικότητά μου, όπως όταν αγωνίζομαι. Ο αγώνας σε έναν αγώνα, ανεξάρτητα από το άθλημα ή την κατάσταση στη ζωή, δεν είναι ποτέ μόνο θέμα σωματικής δύναμης, αλλά και ψυχικής δύναμης. – Nina Fahrner.
Μεγάλωσα στην καρδιά των πανέμορφων βουνών της Αυστρίας, στο Zell am See. Με τράβηξαν τα βουνά από μικρός, αλλά όταν ο μικρός μου αδερφός μου έδωσε ένα κουπόνι για μια «καθοδική μέρα» για τα 20α γενέθλιά μου, ήταν σαν να είχα βρει αυτό που πάντα έψαχνα. Η έκρηξη της αδρεναλίνης ήταν απίστευτη και ήταν ξεκάθαρο από την πρώτη στιγμή ότι αυτό το άθλημα δεν θα με άφηνε ποτέ να φύγω. Λίγο αργότερα άρχισα να σπουδάζω φυσική στο Γκρατς, αλλά μετά από δύο χρόνια δεν άντεξα άλλο σε αυτή την πόλη χωρίς βουνά και μετακόμισα τις σπουδές μου στο Ίνσμπρουκ, όπου περνάω κάθε ελεύθερο λεπτό στα βουνά.
Για πολύ καιρό σκεφτόμουν ποια ιστορία θα ήθελα να πω για να σας δώσω μια εικόνα για το άθλημά μου. Αλλά η αλήθεια είναι ότι η αφήγηση μιας και μόνο εμπειρίας δεν αρκεί για να καταλάβεις πώς να αφεθείς πλήρως σε αυτό το πάθος. Μάλλον, είναι τα πολλά μικρά γεγονότα που κάνουν την κατάβαση τόσο ξεχωριστή για μένα.
"Η ευτυχία είναι το μόνο πράγμα που διπλασιάζεται όταν μοιράζεται." - Albert Schweitzer
Αυτό το άθλημα έπαιξε πολύ σημαντικό και μεγάλο ρόλο στη ζωή μου από την αρχή. Βασικά, δεν είναι ομαδικό άθλημα και όμως δεν έχω ξαναζήσει τέτοια συνοχή. Περνάτε τις μέρες μαζί στο βουνό, γελάτε μαζί, βοηθάτε ο ένας τον άλλον σε δύσκολα διαλείμματα τραυματισμών και απολαμβάνετε τη μοναδική ατμόσφαιρα στους αγώνες του γκρουπ. Γίνεσαι πραγματικά μια οικογένεια με την οποία μοιράζεσαι μια γοητεία που πέφτει στο κενό αλλού. Κάποιος που δεν μπορεί να καταλάβει τη γοητεία με αυτό το άθλημα έχει τόση κατανόηση για τη συνεχή αναζήτησή μας για το «ιερό μονοπάτι» όσο εμείς οι άνθρωποι για τους εξωγήινους. Αυτό είναι σίγουρα ένα μειονέκτημα στο να αφιερώνεις όλο τον ελεύθερο χρόνο σου σε κάτι που δεν καταλαβαίνει το μέρος του κύκλου των φίλων σου που δεν κάνει ποδήλατο. Γιατί αν οι πιτσιλιές από το ποτό και το μπάνιο στο lido ανταλλάσσονται με βουνά και μονοπάτια και μώλωπες και νάρθηκες με αξεσουάρ, τότε η μία ή η άλλη φιλία υποφέρει πολύ ως αποτέλεσμα.
Όταν σκέφτομαι τα τελευταία χρόνια στο ποδήλατο, το άθλημα μου έχει δώσει χίλιες φορές περισσότερα από όσα χρειάστηκε. Από τότε που ξεκίνησα το ποδήλατο, προσωπικά έχω αναπτυχθεί πολύ.
Έδωσα πολλές μάχες με τον εαυτό μου πριν μάθω να επικεντρώνομαι πλήρως σε ένα πράγμα και να αφήνω στην άκρη τη νευρικότητά μου, όπως όταν αγωνίζομαι. Ο αγώνας σε έναν αγώνα, ανεξάρτητα από το άθλημα ή την κατάσταση στη ζωή, δεν είναι ποτέ μόνο θέμα σωματικής δύναμης, αλλά και ψυχικής δύναμης. Μόνο αν είσαι αρκετά δυνατός στο κεφάλι σου μπορεί το σώμα σου να αποδώσει τα μέγιστα.
Πήρα μαζί μου αυτή την ψυχική δύναμη και για καταστάσεις ζωής εκτός αθλητισμού. Έχω μάθει ότι πρέπει να υπερασπίζεσαι τα δικαιώματά σου όταν σου φέρονται άδικα, αλλά και να έχεις την ικανότητα να παραδέχεσαι την ενοχή σου.
Κάποτε με ρώτησαν αν πίστευα στη «δύναμη της σκέψης». Βρίσκω την απάντηση και σε αυτό στον αθλητισμό, γιατί με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι πρέπει να παλέψω για πράγματα που σημαίνουν κάτι για μένα. Κατά τη γνώμη μου, η θετική σκέψη είναι σίγουρα ένα καλό εργαλείο, αλλά πρέπει να σηκωθείς και να δείξεις τη σκληρότητά σου για να ξεπεράσεις τα όρια του δυνατού.
«Όλη η δύναμη είναι γνωστή μόνο μέσα από εμπόδια που μπορεί να ξεπεράσει.» - Immanuel Kant
Ο αδερφός μου μερικές φορές με αποκαλεί στοργικά παγάκια γιατί συχνά δυσκολεύομαι να ασχοληθώ πλήρως με αυτό που σίγουρα θεωρώ ότι είναι μια από τις μεγαλύτερες αδυναμίες μου. Ωστόσο, αν έχω πάρει κάποιον στην καρδιά μου, η ευτυχία του είναι υψηλότερη από τη δική μου και συχνά ανησυχώ πάρα πολύ. Και εδώ το άθλημά μου με βοηθάει να βγάλω το μυαλό μου από τα πράγματα και να αντιδρώ σε δύσκολες καταστάσεις. Στο ποδήλατό μου, η αδρεναλίνη κυλάει σε όλο μου το σώμα, ξεχνάω τα πάντα γύρω μου και απολαμβάνω την ελευθερία. Νομίζω ότι όλοι θα πρέπει να έχουν μια πρίζα όπως αυτή - ακόμα κι αν περιστρέφεται απλώς ένα δαχτυλίδι L'AMOTION ενώ είστε χαμένοι στις σκέψεις σας.
Έχω μάθει τα τελευταία χρόνια ότι η δυσαρέσκεια με τον εαυτό σου είναι το καλύτερο είδος. Τουλάχιστον υπάρχει λύση - σηκωθείτε, κάντε ένα σχέδιο και παλέψτε για τη δική σας ευτυχία! Γι' αυτό το μήνυμά μου, που με συνοδεύει σε όλη μου τη ζωή, είναι: Πρέπει να κοιτάς ψηλά για να μπορείς να δεις τα αστέρια.